Model autogenerujący? Co to takiego?

SOLIDWORKS® pozwala na wzbogacenie modeli geometrycznych CAD wiedzą inżynierską. Powstają w ten sposób oprogramowane modele zwane autogenerującymi. Ideą takiego podejścia do modelowania jest zautomatyzowanie rutynowych zadań projektowo-konstrukcyjnych.

W klasycznym podejściu projektant w oparciu o wiedzę i doświadczenie określa cechy konstrukcyjne wyrobu, natomiast w przypadku modelowania autogenerującego to model jest uzupełniany o wiedzę oraz zyskuje „możliwość” sterowania cechami konstrukcyjnymi poprzez zmianę odpowiednich parametrów.

Mamy doskonały przykład obrazujący potencjał oszczędności czasu wynikającego z wdrożenia tego typu podejścia do projektowania a mianowicie modele autogenerujące przęseł ogrodzeniowych, które mieliśmy przyjemność realizować dla firmy TPS-ACTIV (tps-activ.com). Model przęsła powstał w wyniku zastosowania tych opcji, funkcji i narzędzi, które „daje” sam SOLIDWORKS®, bez dodatkowego oprogramowania, makra. Konstruktor w tym przypadku nie modeluje w tradycyjny sposób a wykorzystuje gotowy plik bazowy / model autogenerujący, wprowadza na karcie właściwości parametry sterujące i generuje odpowiedni wariant modelu m.in. wprowadza: średnicę szczebla, szerokość, wysokość, rozstaw szczebli, parametry poszczególnych płaskowników, rodzaj ozdoby i ornamentu. Decyduje czy i jakie jest zagęszczenie i niezależnie dla tego zagęszczenia określa rodzaj ozdoby i ornamentu. Po przebudowaniu generowana jest oczekiwana wersja przęsła, która po zapisaniu z unikatową nazwą może być już wstawiona do złożenia reprezentującego całe ogrodzenie.

Opracowanie modelu autogenerującego (co trzeba przyznać) jest pracochłonne, ponieważ trzeba przejść przez wszystkie fazy modelowania opartego o wiedzę, tj.: pozyskanie wiedzy, jej formalizację, a następnie implementację do modelu CAD. Budowę tego typu modeli w SOLIDWORKS® umożliwia elastyczne zarządzanie m.in:

• relacjami geometrycznymi między elementami szkicu a elementami geometrii tego samego modelu oraz modelu składowego wyrobu,
• „równaniami” umożliwiającymi definiowanie zależności bazujących na wymiarach znajdujących się w częściach i złożeniach, zmiennych globalnych, właściwościach pliku, funkcjach matematycznych oraz wynikach innych zależności matematycznych,
• „konfiguracjami”, które stanowią narzędzie do generowania wielu wersji danej części lub złożenia w obrębie jednego pliku.

Zakres działania opracowywanego modelu jest zależny od wprowadzonej wiedzy oraz zastosowanych ograniczeń. Jednak co do zasady wykorzystanie w procesie projektowania modelu autogenerującego ułatwia oraz przyspiesza konstruowanie przede wszystkim wyrobów o tej samej budowie bazowej, ale różniących się wartościami poszczególnych cech konstrukcyjnych. Dlatego przed przystąpieniem do prac projektowych należy wykonać rachunek potencjalnych zysków z wdrożenia takiego sposoby podejścia do projektowania.

Zapraszam do współpracy również i w tym zakresie.